یونانیان و رومیان باستان از زعفران به عنوان عطر استفاده می کردند. این گیاه متعلق به خانواده زنبق است و طبق نوشته های جالینوس و بقراط به عنوان یک ماده درمانی برای سرفه، سرماخوردگی، امراض معده، بی خوابی، خونریزی رحمی، تب مخملک، مشکلات قلبی و نفخ استفاده می شود. از اولین کاربردهای آن رنگرزی بوده است به طوری که تنها یک پرچم زعفران می تواند 10 گالن آب را به رنگ زرد درآورد. در گذشته کشیش های بودایی لباس های خود را به وسیله این گیاه نارنجی رنگ می کردند.
از هر گل بنفش رنگ زعفران 3 تار رنگی به دست می آید. چنانچه این گیاه را در ظروف محفوظ نگهداری کنید چندین سال باقی می ماند. علت گران بودن آن نیز کشت و برداشت آن به وسیله دست است که معمولا زنان سالمند روستایی وظیفه جدا کردن پرچم ها از گل آن را به عهده می گیرند. به طور متوسط از هر 4500 گل زعفران، چیزی حدود یک اونس خالص به دست می آید.
