شناخت مواد نگهدارنده

مواد نگهدارنده 

قبول کنیم که همه ما بارها چیپس و پفک خورده ایم بدون اینکه در مورد مواد سازنده آن فکر کنیم .مواد نگهدارنده گروهی از موادی هستند که به مواد غذایی اضافه می شوند تا عمر آن ها را افزایش داده و از فاسد شدن توسط میکروارگانیسم ها جلوگیری می کنند.

کپک ، باکتری و مخمر باعث فاسد شدن مواد غذایی شده و تقریبا همه جا وجود دارند( حتی در هوایی که تنفس می کنیم ).افزودنی های مدرن برای مقابله با این روند تأثیر چشمگیری داشته اند.

اسامی چند ماده نگه دارنده پر کاربرد در تولید مواد غذایی 

آسکوربیک اسید ( Ascorbic Acid ) 

شکلی از ویتامین ث بوده و به طور طبیعی در میوه ها و سبزی ها وجود دارد، نوعی آنتی اکسیدان است که از بدن در مقابل رادیکالهای آزاد ، محافظت می کند( رادیکالهای آزاد مولکول هایی هستند که زمانی که بدن غذایی را تجزیه می کند ، یا زمانی که بدن در معرض دود سیگار یا امواج رادیویی قرار گیرد ، این مولکول ها آزاد می شوند). آسکوربیک اسید از طرف سازمان غذا و داروی آمریکا مورد تأیید بوده و عموما برای جلوگیری از فاسد شدن غذا در سطح وسیعی از مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد .

آسپارتام( Aspartame) 

نوعی شیرینی کننده مصنوعی خیلی رایج بوده، که تا 220 برابر شیرین تر از شکر طبیعی می باشد ! با وجود افسانه هایی مبنی بر این که آسپارتام ماده ای سرطان زا است ، سازمان غذا و داروی آمریکا از سالم و بی خطر بودن این ماده خبر می دهد و مورد تأیید است.

تائورین ( Taurine ) 

تائورین ماده ای است که میزان آب و الکترولیت خون را در حد متعادل نگه داشته و به طور طبیعی در گوشت قرمز، ماهی ، شیر مادر و بسیاری از نوشیدنی های انرژی زا  یافت می شود .تا 3000 میلی گرم از تائورین در مصرف روزانه ، هیچ خطری ندارد و سالم است ، در حالیکه در نوشیدنی های انرژی زا تا 4000 میلی گرم تائورین وجود دارد ولی دلیل بر آسیب رساندن به بافت های بدن نمی شود.

نیسین ( Nisine ) 

این ماده نگهدارنده خاصیت آنتی باکتریالی دارد، در محصولات حاوی گوشت قرمز ، مرغ ، پنیرو تزئین سالاد  مورد استفاده قرار می گیرد، طبیعی بوده و برای سلامتی خطری ندارد.