فرق بین جوش شیرین و بکینگ پودر چیست؟

جوش شیرین و بکینگ پودر هر دو برای پف دادن خمیرها مورد استفاده قرار می گیرند.

در واقع هردوی آنها مواد تخمیر شده ای هستند که از تحت فشار قرار دادن کربن دی اکسید و به یکباره آزاد کردن آن، باعث پف کردن خمیر می شوند.

خیلی از ما تصور می کنیم که جوش شیرین و بکینگ پودر هردو یکی هستند، در حالی که هم از لحاظ فرمول شیمیایی و هم موارد مصرف متفاوت می باشند.

جوش شیرین 

نام شیمیایی آن سدیم هیدروژن کربنات و فرمول شیمیایی آن NaHCO₃ می باشد. سدیم در طبیعت، در آب دریاهای شور و سنگ نمک، یافت می شود.

در خمیرهایی که جوش شیرین استفاده می شود، باید یک مایع اسیدی نیز حضور داشته باشد، به این ترتیب جوش شیرین واکنش داده و گاز کربن دی اکسید تولید می کند، این گاز حباب هایی ایجاد کرده و باعث پف کردن خمیرها می شود.

طعم شوری دارد، در پخت کیک ها، نان ها، شیرینی جات و خمیرهای مشابه در کل دنیا مورد استفاده قرار می گیرد.

بکینگ پودر 

پودر یاست که حاوی جوش شیرین هم می باشد. علاوه بر جوش شیرین، حاوی نشاسته و مواد اسیدی نیز می باشد. کافی است تا با مایعی ترکیب شود، همین به پف کردن کیک کافی است. مایعاتی چون، روغن مایع، شیر و یا تخم مرغ.

تفاوت در چیست؟

برای آشکار شدن خواص جوش شیرین، بایستی با مواد اسیدی ترکیب شوند. در دستور پخت غذاهایی که حاوی ماست و سرکه که دارای اسید می باشند، مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی دستورهای پخت، نیازمند زمان طولانی است تا مواد باهم واکنش دهند، برخی دیگر، در مدت زمان کوتاهتری آماده می شوند، در این غذاها بکینگ پودر استفاده شود، بهتر است.

داخل بکینگ پودر ، دو نوع اسید وجود دارد

یکی سریع و دیگری به کندی واکنش می دهد. زمانی که خمیر در معرض حرارت قرار گیرد، اسیدی که به کندی واکنش می دهد، فعال می شود  و اسیدهای سریع الواکنش در دمای اتاق فعال می شوند .

بکینگ پودر حاوی این دو نوع اسید است. به همین دلیل است که زمانی در پخت کیک و نان از بکینگ پودر استفاده می شود، یک بخش از پف کردن نیز در محیط خارج از فر و در دمای اتاق اتفاق می افتد.

زمانی که از جوش شیرین برای پخت کیک استفاده می شود، بیشتر پف می کند ولی چنانچه مقدار جوش شیرین کمی بیشتر شود، طعم تلخی به کیک می دهد.

جوش شیرین کاربردهای جدای از پخت و پز دارد، مثل تمیز کردن سطوح، از لکه گیری تا باز کردن لوله ها و از بین بردن بوهای بد مورد استفاده قرار می گیرد.

در دستورات پختی که حاوی مایعات اسیدی نمی باشند، حتما باید از بکینگ پودر استفاده نمایید. چون جوش شیرین در نبود مایعات اسیدی، واکنش نشان نمی دهد و زمانی که دی اکسید کربن نباشد، کیک پف نمی کند.

کیک ها نان ها یا هر غذایی که حاوی بکینگ پودر باشد، برای پف کردن، باید داخل فری گذاشته شوند که از قبل گرم شده است.

بکینگ پودر مخلوطی از اسیدهای ( کلسیم فسفات، سدیم آلومینیوم سولفات یا کرم تارتار ) و بازهای ( سدیم بی کربنات که در اصطلاح جوش شیرین نامیده می شود) تشکیل شده است.

نحوه تست کردن بکینگ پودر 

همیشه قبل از اینکه از بکینگ پودر در پخت استفاده نمایید، بهتر است از فاسد شدن یا نشدن آن اطمینان حاصل کنید. به این صورت که 1/3 آب داغ را روی ½ فنجان بکینگ پودر بریزید، اگر شروع به جوشیدن نکرد، بدانید که تاریخ مصرف بکینگ پودر گذشته ، حتی اگر تاریخ روی بسته بندی مخالف آن را نشان دهد.