شربت گلوکز چیست؟
شربت گلوکز ، ماده ی پایه ای است که در صنعت تولید مواد غذایی ، به عنوان شیرین کننده ، غلیظ کننده و حافظ رطوبت مواد غذایی ، مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که شکرک نمی زند ، در تولید آب نبات ، نوعی روکش برای تزئین کیک استفاده می شود.
شربت گلوکز متمایز از گلوکز می باشد ، گلوکز کربوهیدرات ساده بوده و منبع انرژی مغز و بدن می باشد. در عوض ،این شربت از شکسته شدن مولکول های مواد غذایی نشاسته دار، در طی فرآیند هیدرولیز شدن به دست می آید.
اگرچه ذرت ، رایج ترین منبع استخراج این شربت است ، سیب زمینی ، جو و گندم دیگر منابعی هستند که می توان گلوکز استخراج نمود.
انواع اصلی گلوکز : دو نوع اصلی شربت گلوکز که از لحاظ نوع کربوهیدرات متفاوتند به این شکل می باشند :
♦ شربت گلوکزی که در قنادی ها مصرف می شود : از طریق اسید هیدرولیز و تبدیل مستمر به دست می آید ، این نوع گلوکز ، ترکیبی از 19 درصد گلوکز ، 14 درصد مالتوز ، 11 درصد مالتوز ترویز و 56 درصد سایر کربوهیدراتها می باشد.
♦ شربت غنی از مالتوز : به وسیله ی آنزیمی به نام آمیلاز ساخته می شود ، این نوع شربت 50 تا 70 درصد حاوی مالتوز بوده و به اندازه ی قند شیرین نیست ، از بابت نگهداری خشکی مواد غذایی بهتر عمل می کند.
شربت گلوکز در مقابل شربت ذرت
همچون بسیاری از شربت های گلوکز ، شربت ذرت از طریق شکسته شدن نشاسته ذرت به دست می آید. در حالی که شربت ذرت را می توان شربت گلوکز نامید ، عکس این قضیه صدق نمی کند ، زیرا ممکن است شربت گلوکز از منابع متفاوتی تهیه شده باشد.
از لحاظ ارزش غذایی
گلوکز و شربت ذرت مشابه هم هستند و برای سلامتی چنان فایده ای ندارند ، می توان گفت که هیچ ویتامینی در بد ندارند. در بسیاری از موارد تولیدی ، می توانند جایگزین یکدیگر شوند ، همچون ، محصولات پختنی ، آب نبات و دصرهای منجمد.
تأثیر شربت گلوکز بر سلامتی
موجب حفظ و افزایش میزان شیرینی مواد غذایی صنعتی می شود ، ولی برای سلامتی هیچ فایده و یا ضرری ندارد. این شربت ، هیچ چربی و پروتئینی ندارد ولی در عوض سرشار از قند و کالری است. یک قاشق غذاخوری از این شربت ، 62 کالری و 17 گرم کربوهیدرات دارد ، تقریبا 4 برابر قندهای معمولی .
مصرف مداوم گلوکز ، موجب افزایش احتمال ابتلا به چاقی مفرط ، قندخون ،از بین رفتن دندان ها ، فشار خون و بیماری های قلبی می شود.
چگونه از مصرف بیش از اندازه ی این جلوگیری کنیم؟
از آنجایی که مصرف زیاد این شربت ، سلامتی شما را به خطر می اندازد ، بهتر است که تا حد امکان دوری کنید.
چند نکته برای جلوگیری از مصرف شربت گلوکز به این شرح است :
*از خوراکی ها و نوشیدنی های فرآوری شده اجتناب کنید ، این شربت معمولا داخل ، آب معدنی های گاز دار( سوداها ) ، آب میوه ها ، نوشابه ها ، نوشیدنی های ورزشکاران ، به همان اندازه که در آب نبات ها ، کنسرومیوه ها ، نان و اسنک ها مخفی می شود.
*لیست مواد تشکیل دهنده خوراکی ها را به دقت بخوانید ،ممکن است با نام گلوکز و یا نام های دیگر روی بسته بندی محصولات درج شده باشد.
*غذاهایی را انتخاب کنید که شیرین کننده های طبیعی تر و یالم تری داشته باشند.برخی از خوراکی ها حاوی شهدها ، استیویا ، زایلیتول ، شربت یاکُن( شهد سیبر زمینی شیرین ) یا اریتریتول به جای این شربت باشند ، این شیرین کننده ها چنانچه به مقدار متوسط مصرف شوند ، ضرری نخواهند داشت.
نکته ی پایانی :
این شربت، شیرین کننده ی مایعی است که اغلب در خوراکی ها ی صنعتی به منظور بهبود طعم و افزایش نیمه عمر مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.
نوشته شده توسط نسیم فرضعلی پور
